pup

Niet te verwarren met: Pup

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  pup    (hulp, bestand)
• IPA: / pʏp / (1 lettergreep)

Woordafbreking

• pup

Woordherkomst en -opbouw

• van Engels pup, in de betekenis van ‘jonge hond’ aangetroffen vanaf 1940

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	pup	pups
verkleinwoord	pupje	pupjes

Zelfstandig naamwoord

de pup m

1. jonge hond

   ▸ Ik was weer blij en naïef als een jonge pup.

2. (bij uitbreiding) jong van bepaalde dieren, met name de zeehond, muis, rat en otter

Synoniemen

1. puppy

Verwante begrippen

• reu
• teef

Afgeleide begrippen

• hondenpup, muizenpup, otterpup, rattenpup, zeehondenpup

Gangbaarheid

• Het woord pup staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "pup" herkend door:

98 %	van de Nederlanders;
96 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.