Schots

Zelfstandig naamwoord

polymer

  1. (scheikunde) polymeer; een reuzenmolecuul dat bestaat uit een sequentie van één of meerdere identieke of soortgelijke onderdelen die aan elkaar zijn gekoppeld

Meer informatie


Tsjechisch

Uitspraak
  • IPA: /pɔlɪmɛr/
Woordafbreking
  • po·ly·mer
Woordherkomst en -opbouw
  • Samenstelling met het voorvoegsel poly- en met het achtervoegsel -mer

Zelfstandig naamwoord

polymer monbezield

  1. (scheikunde) polymeer; een reuzenmolecuul dat bestaat uit een sequentie van één of meerdere identieke of soortgelijke onderdelen die aan elkaar zijn gekoppeld
Verbuiging
Afgeleide begrippen
Verwante begrippen

Meer informatie

Verwijzingen