pleiner

Nederlands

1. Pleiners op tweede kerstdag 1960 in de Modern Jazzclub (Amsterdam).

Uitspraak

• Geluid:  pleiner    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈplɛinər / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

• plei·ner

Woordherkomst en -opbouw

• afgeleid van plein met het achtervoegsel -er, een verwijzing naar het Leidseplein in Amsterdam, een belangrijke ontmoetingsplaats voor deze groep, als benaming aangetroffen vanaf 1959 (zie vindplaats hieronder)

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	pleiner	pleiners
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

de pleiner m

1. benaming voor een jongere die rond 1960 behoorde tot de subcultuur die afwijzend stond tegenover de gevestigde maatschappij en veel interesse had voor jazz en Franse cultuur

   • Ieder grapje, dat je maakte, stuitte af op zijn betonnen ernst. Dat zou volgens jou komen omdat hij geen dijker of pleiner was, maar afkomstig uit de Ban-de-Bomkringen. 
   • We troffen hem in een uitgebreid gezelschap jonge mensen, bijeen in een huiskamer. Er waren scholieren bij, jonge kunstbeoefenaren en kantoorbedienden. "Pleiners" noemden ze zich zelf naar vroegere ontmoetingen op het Leidse Plein, voordat een op sensatie belust publiek en hardhandig politieoptreden er een einde aan maakten. 

Synoniemen

• artistiekeling

Antoniemen

• dijker

Verwante begrippen

• nozem

Gangbaarheid

• Het woord pleiner staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "pleiner" herkend door:

27 %	van de Nederlanders;
11 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.