• pa·tho·lo·gie
  • Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘ziekteleer’ voor het eerst aangetroffen in 1778 [1]
  • Van het oud-Griekse πάθος (pathos, “lijden”) met het achtervoegsel -logie
enkelvoud meervoud
naamwoord pathologie pathologieën
verkleinwoord - -

de pathologiev

  1. (medisch) de tak van de geneeskunde die het ontstaan en verloop van ziektes bestudeert
98 % van de Nederlanders;
98 % van de Vlamingen.[2]


pathologie v

  1. pathologie