• Ontleend aan het Oudnoordse zelfstandige naamwoord ofn, dat van de Protogermaanse woorden *uhnaz en *uhwnaz komt
Klasse m1
sterk
enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   ofn     ofninn     ofnar     ofnarnir  
genitief   ofns     ofnsins     ofna     ofnanna  
datief   ofni     ofninum     ofnum     ofnunum  
accusatief   ofn     ofninn     ofna     ofnana  

ofn, m [1]

  1. (gereedschap), (huishouden) kachel, oven
  2. (gereedschap), (huishouden) radiator, verwarmingselement
  3. (gereedschap), (huishouden), (techniek) verwarming

ofn

  1. accusatief onbepaald mannelijk enkelvoud van ofn
  1. Morgunblaðið (= De ochtendkrant)
    Reykjavík, 2. nóvember 1913, pagina 8: Kristján Þorgrímsson: Ofnum


enkelvoud meervoud
 ofn   ofnau 

ofn m

  1. angst