oštěp
- IPA: /ɔʃcɛp/
- oš·těp
- speer; een lange stok met een punt eraan, (werd) gebruikt voor de jacht en oorlogvoering
- speer; een lange stok met een punt eraan, (werd) gebruikt voor de atletiek
- (sport) speerwerpen; onderdeel in de atletiek waarbij men, na een aanloop, tracht een speer zo ver mogelijk te werpen
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
nominatief | oštěp | oštěpy |
genitief | oštěpu | oštěpů |
datief | oštěpu | oštěpům |
accusatief | oštěp | oštěpy |
vocatief | oštěpe | oštěpy |
locatief | oštěpu | oštěpech |
instrumentalis | oštěpem | oštěpy |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
- Slovník spisovného jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
- Příruční slovník jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
- Česko-německý slovník Fr. Št. Kotta - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch / Duits)
oštěp
- informeel tweede persoon enkelvoud gebiedende wijs van het perfectieve werkwoord oštěpit