nudus
- nu·dus
nūdus
- bloot;
- zonder kleren: bloot, naakt, dun gekleed;
- behoeftig, arm,
- zuiver, enkel, niets dan
- zonder omhulsel of bedekking: bloot, onbedekt;
- vandaar: ongewapend; onbezet, ledig; kaal, zonder gras; zonder loof; alleen; onbegraven;
- onopgesmukt, eenvoudig, natuurlijk
- van iets ontbloot, beroofd, zonder (met ablatief of genitief)
- zonder kleren: bloot, naakt, dun gekleed;
enkelvoud | meervoud | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
mannelijk | vrouwelijk | onzijdig | mannelijk | vrouwelijk | onzijdig | |
nominatief | nūdus | nūda | nūdum | nūdī | nūdae | nūda |
genitief | nūdī | nūdae | nūdī | nūdōrum | nūdārum | nūdōrum |
datief | nūdō | nūdae | nūdō | nūdīs | nūdīs | nūdīs |
accusatief | nūdum | nūdam | nūdum | nūdōs | nūdās | nūda |
ablatief | nūdō | nūdā | nūdō | nūdīs | nūdīs | nūdīs |
vocatief | nūde | nūda | nūdum | nūdī | nūdae | nūda |
Vergrotende trap (comparatief) (nom. m. enk.): nūdior | ||||||
Overtreffende trap (superlatief) (nom. m. enk.): nūdissimus |
- s.v. nūdus, in J.B. Kan - H.P. Schröder(ed.), Latijnsch-Nederlandsch Woordenboek, Utrecht, 1864, p. 348.