mors
- mors
- ww morsen ww zonder de uitgang -en
- bw van Nedersaksisch murs, mogelijk beïnvloed door Latijn mors [1]
vervoeging van |
---|
morsen |
mors
- eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van morsen
- Ik mors.
- gebiedende wijs van morsen
- Mors!
- (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van morsen
- Mors je?
Niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie als bijwoord
mors
- (Vroegnieuwnederlands) plotseling stilstaand, opeens beëindigd
- Het woord mors staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- mors
mors v
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
nominatief | mors | mortēs |
genitief | mortis | mortum |
datief | mortī | mortibus |
accusatief | mortem | mortēs |
vocatief | mors | mortēs |
ablatief | morte | mortibus |
- IPA: /mɔrs/
mors m
- (roofdieren) walrus.
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
nominatief | mors | morsy |
genitief | morsa | morsów |
datief | morsowi | morsom |
accusatief | morsa | morsy |
instrumentalis | morsem | morsami |
locatief | morsie | morsach |
vocatief | morsie | morsy |