moralist

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  moralist    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• mo·ra·list

Woordherkomst en -opbouw

• afgeleid van moraal met het achtervoegsel -ist

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	moralist	moralisten
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

de moralist m

1. (persoon) iemand die vanuit een morele overtuiging kritiek levert op andere mensen

   • De geest van die wet was dat euthanasie toepassen niet meer strafbaar was mits een voorgeschreven procedure gevolgd werd. Maar heel wat mensen hebben dit vertaald naar ‘het recht om euthanasie te vragen’. Het verwondert mij dat ook een erudiet moralist als Ignaas Devisch deze uitschuiver maakt. 
   • Seks met dieren is verwerpelijk. Voor die stelling hoeft men geen moralist te zijn. Er zijn gelukkig nog steeds normen en waarden die door een grote meerderheid van de mensheid worden gedeeld. En daarbij hoort het veroordelen van seks met dieren.  

2. (religie) humanistisch geestelijk verzorger

Synoniemen

• [1] fatsoensrakker, dominee, kruisvaarder, moraalridder, zedenmeeter, zedenprediker

Afgeleide begrippen

• moralistisch

Vertalingen

    1. (persoon) iemand die vanuit een morele overtuiging kritiek levert op andere mensen   

Engels: moralist (en)

Gangbaarheid

• Het woord moralist staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "moralist" herkend door:

98 %	van de Nederlanders;
97 %	van de Vlamingen.