mór

Iers

Uitspraak

• IPA: /mˠɔːr/

Bijvoeglijk naamwoord

mór

1. groot

Antoniemen

• beag

Verbuiging

	enkelvoud		meervoud
	mannelijk	vrouwelijk
nominatief	mór	mór	móra
vocatief	móir	mór	móra
genitief	móir	móire	mór
datief	mór	mór	móra
Vergrotende en overtreffende trap: mó

Limburgs

Uitspraak

• IPA: /mor/ (Etsbergs)

Zelfstandig naamwoord

mór m

1. moer

Verbuiging

	enkelvoud				meervoud
	geheel	gemuteerd	verkleind	gemuteerd verkleind	geheel	gemuteerd	verkleind	gemuteerd verkleind
nominatief	mór	-	mörke	-	mör	-	mörkes	-
genitief	mórs	-	mörkes	-	mör	-	mörkes	-
locatief	mórres	-	mörreske	-	mórrese	-	mórreskes	-
datief	mórre	-	mörke	-	mör	-	mörkes	-
accusatief	mór	-	mörke	-	mör	-	mörkes	-