kolder

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  kolder    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• kol·der

Woordherkomst en -opbouw

• [1][2] Leenwoord uit Duits Koller, in de betekenis van ‘onzin’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1938 , in de betekenis van ‘hersenziekte bij vee’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1763
• [3] Leenwoord uit Middeleeuws Latijn collarium, colarum, colerum “halsband” (voor paard of hond), in de betekenis van ‘leren harnas’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1420
• [4] Van onbekende oorsprong

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	kolder	kolders
verkleinwoord	koldertje	koldertjes

Zelfstandig naamwoord

de kolder m

1. (medisch), (dierkunde) een hersenziekte bij vee

   • Het paard leed al twee jaar aan de kolder. 

2. (informeel) onzin

   • Wat een kolder, zeg! 

3. (kleding) leren harnas
4. paal
5. (scheepvaart) vaartuig dat kolt (die wijze kabeljauw vangen)

Hyponiemen

• [3] maliënkolder, [2] tropenkolder

Afgeleide begrippen

• kolderiek, koldermolen, [4] kolderstok, kolderveen

Werkwoord

vervoeging van
kolderen

kolder

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van kolderen
   

   • Ik kolder. 

2. gebiedende wijs van kolderen
   

   • Kolder! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van kolderen
   

   • Kolder je? 

Gangbaarheid

• Het woord kolder staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "kolder" herkend door:

95 %	van de Nederlanders;
88 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.