klopjacht

Nederlands

1. Een klopjacht op wilde zwijnen in 1949.

Uitspraak

• Geluid:  klopjacht    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈklɔpjɑxt / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

• klop·jacht

Woordherkomst en -opbouw

• samenstelling van  klop ww  en  jacht zn : tijdens de klopjacht klopten de drijvers met stokken op bussen, tegen bomen en struiken om het wild richting jagers te drijven

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	klopjacht	klopjachten
verkleinwoord	klopjachtje	klopjachtjes

Zelfstandig naamwoord

de klopjacht v / m

1. (jachttaal) grote drijfjacht op dieren

   ▸ Toen de heren Melville en de St. Mars naar hartelust het mooiste wild van de jacht geschoten hadden, oordeelden zij dat er nu nog een grote klopjacht moest gehouden worden om te eindigen.

2. (figuurlijk) stelselmatige opsporing en achtervolging om iemand te vangen

   ▸ De klopjacht die vervolgens op de dader werd ingezet duurde mede dankzij de inzet van hondengeleiders niet te lang, zo vervolgde Den Os.

Synoniemen

• drijfjacht

Verwante begrippen

• razzia

Vertalingen

    1.   

Duits: Treibjagd (de) v, Hetzjagd (de) v Engels: battue (en)

Frans: battue (fr) v Spaans: batida (es) v

Gangbaarheid

• Het woord klopjacht staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "klopjacht" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.