• kerk·hof
  • In de betekenis van ‘begraafplaats’ voor het eerst aangetroffen in 1240 [1]
  • oorspronkelijk werden de doden in het hof van een kerk begraven
enkelvoud meervoud
naamwoord kerkhof kerkhoven
verkleinwoord kerkhofje kerkhofjes

het kerkhofo

  1. terrein waar overledenen begraven worden
  • De dader ligt op het kerkhof
er is niemand die weet wie de dader is
100 % van de Nederlanders;
100 % van de Vlamingen.[2]