gürültü

Turks

Woordafbreking

• gü·rül·tü

	enkelvoud	meervoud
nominatief	gürültü	gürültüler
genitief	gürültünün	gürültülerin
datief	gürültüye	gürültülere
accusatief	gürültüyü	gürültüleri
locatief	gürültüde	gürültülerde
ablatief	gürültüden	gürültülerden

Zelfstandig naamwoord

gürültü

1. lawaai, herrie, kabaal, rumoer
2. (figuurlijk) rumoer, oproer, ophef, opschudding, commotie