diagnose

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  diagnose    (hulp, bestand)
• IPA: /dijaɣˈnozə/, /dijɑɣˈnozə/

Woordafbreking

• di·ag·no·se

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘beschrijving van aandoening’ voor het eerst aangetroffen in 1857
• afgeleid van het Griekse 'gnosis' (kennen) met het voorvoegsel dia-

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	diagnose	diagnosen diagnoses
verkleinwoord	diagnosetje	diagnosetjes

Zelfstandig naamwoord

de diagnose v

1. (medisch) vaststelling van een ziekte

   • De dokter heeft de verkeerde diagnose gesteld. 
   • „Wij zien sinds enkele jaren steeds vaker hoogbegaafde kinderen en jongeren met een psychiatrische diagnose”, zegt Hoogeveen, een gz-psychologe die veel hoogbegaafde leerlingen begeleidt. „In veel van die gevallen twijfelen wij of die diagnose terecht gesteld is.” 

   ▸ Een bezoek aan haar huisarts en de apotheek. De diagnose en de medicatie waren wat haar betrof twee zaken onder dezelfde noemer.

2. vaststelling (van de oorzaak van een probleem)

   • Zijn diagnose was simpel: het monetaire beleid heeft onder Draghi gedaan wat het kon; meer is nauwelijks mogelijk.  

Hyponiemen

• differentiaaldiagnose, systeemdiagnose

Afgeleide begrippen

• diagnoseprogramma, diagnosestelling, diagnosesysteem

Vertalingen

    1. vaststelling van een ziekte   

Catalaans: diagnosi (ca) Deens: diagnose (da) Duits: Diagnose (de) v Engels: diagnosis (en) Esperanto: diagnozo (eo) Frans: diagnostic (fr) m

Italiaans: diagnosi (it) Pools: diagnoza (pl) v Portugees: diagnóstico (pt) m, diagnose (pt) Spaans: diagnóstico (es) m Turks: teşhis (tr), diyagnoz (tr), tanı (tr) Zweeds: diagnos (sv)

Gangbaarheid

• Het woord diagnose staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "diagnose" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.