compliment
- Geluid: compliment (hulp, bestand)
- IPA: / ˌkɔmpliˈmɛnt / (3 lettergrepen)
- com·pli·ment
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘lof, begroeting’ voor het eerst aangetroffen in 1635 [1]
- afgeleid van het Franse 'compliment' [2]
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | compliment | complimenten |
verkleinwoord | complimentje | complimentjes |
- een lovende of vleiende opmerking
- De leerlingen gaven hun docente een groot compliment voor haar grote inzet.
- ▸ Ik verloor geleidelijk mijn gevoel voor leeftijd. Omdat ik voornamelijk optrok met jonge mensen voelde ik me zelf ook weer jong. Zo merkte Genie een keer op dat ze het gevoel had dat ze met een opgewonden kind zat te ontbijten. ‘Je verhaal gaat alle kanten op, er is geen peil op te trekken waar je nu weer mee komt.’ Ik koos ervoor om dit als een compliment op te vatten.[4]
1. een lovende of vleiende opmerking
- Het woord compliment staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "compliment" herkend door:
100 % | van de Nederlanders; |
99 % | van de Vlamingen.[5] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ "compliment" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ compliment op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ Tim Voors“Alleen, De Pacific Crest Trail te voet van Mexico naar Canada”, eBook: Mat-Zet bv, Soest (2018), Fontaine Uitgevers
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be