camoufleren

Nederlands

[1] camoufleren

Uitspraak

• Geluid:  camoufleren    (hulp, bestand)
• IPA: /kɑmuflerən/

Woordafbreking

• ca·mou·fle·ren

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘onopvallend maken’ voor het eerst aangetroffen in 1924
• afgeleid van het Franse camoufler (met het achtervoegsel -eren)
  

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
camoufleren	camoufleerde	gecamoufleerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

camoufleren

1. overgankelijk een voorwerp onopvallend maken

   • De miltairen camoufleerden hun stelling met takken en bladeren. 

   ▸ Haar make-up was nauwelijks zichtbaar, maar camoufleerde exact datgene wat van een exclusief merk werd verwacht.

2. overgankelijk een handeling verbergen

   • De arts probeerde zijn fouten te camoufleren en werd daarom door het tuchtcollege veroordeeld. 

   ▸ Bij wijze van spreken dan, want hij had zijn verbouwereerdheid goed kunnen camoufleren.

Verwante begrippen

• camouflage

Vertalingen

    1. een voorwerp onopvallend maken   

Baskisch: kamuflatu (eu) Deens: camouflere (da), sløre (da) Duits: tarnen (de) Engels: camouflage (en) Fins: naamioida (fi)

Frans: camoufler (fr) Italiaans: cammuffare (it) Hebreeuws: להסוות (he) Pools: maskować (pl) Spaans: camuflar (es)

Gangbaarheid

• Het woord camoufleren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "camoufleren" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.