bubbel

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  bubbel    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈbʏbəl / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

• bub·bel

Woordherkomst en -opbouw

• oorspronkelijk een uitspraakvariant van bobbel die zich onder invloed van Engels  bubble zn  verder ontwikkeld heeft

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	bubbel	bubbels
verkleinwoord	bubbeltje	bubbeltjes

Zelfstandig naamwoord

de bubbel m

1. (natuurkunde) luchtbel of gasbel, vaak opstijgend in een vloeistof

   • Een bubbel van gas. 

2. (figuurlijk) omgeving waar maar één soort mensen, één soort mening voorkomt zonder beïnvloeding van buitenaf

   ▸ In de witte bubbel komt raciaal ongemak niet voor en is men niet gewend erover te praten. Om de goede vrede te bewaren, nemen witte mensen het vaak voor elkaar op bij een beschuldiging van racisme, merkt DiAngelo. Voor zwarte mensen is het dus nog moeilijker om erover te beginnen, zeker in levenden lijve, vandaar dat het debat vooral online in eigen kringen woedt.

3. (figuurlijk) kleine kring van mensen die zich zoveel mogelijk tot onderling contact beperken, om de kans op besmetting bij een pandemie kleiner te maken

   ▸ Vanaf 8 juni krijgt iedereen de vrijheid om zijn persoonlijke bubbel uit te breiden naar tien personen, die wekelijks mag verschillen.

Hyponiemen

• sportbubbel

Afgeleide begrippen

• [1] bubbelbad, bubbelbaron, bubbelen, bubbeltjeswijn

Werkwoord

vervoeging van
bubbelen

bubbel

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van bubbelen
   

   • Ik bubbel. 

2. gebiedende wijs van bubbelen
   

   • Bubbel! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van bubbelen
   

   • Bubbel je? 

Gangbaarheid

• Het woord bubbel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "bubbel" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
97 %	van de Vlamingen.