blauwwit

Niet te verwarren met: blauw-wit, Blauw-Wit

Nederlands

 

blauwwit

Uitspraak

• Geluid:  blauwwit    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈblɑuwɪt / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

• blauw·wit

Woordherkomst en -opbouw

• samenstelling van  blauw bn  en  wit bn , in deze schrijfwijze en betekenis aangetroffen vanaf 1862 (zie vindplaats hieronder)
  De kleuren zijn hier geen gelijkwaardige elementen, "witblauw" zou de kleur blauw aanduiden die we "lichtblauw" noemen. Daarom is spellingregel 6.D niet van toepassing en wordt het woord volgen spellingregel 6.C aan elkaar geschreven. Er is vaak verwarring met "blauw-wit" dat een kleurpatroon van witte en blauwe vlakken aanduidt. In dat woord levert een verwisseling van de kleuren eenzelfde betekenis op.

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	blauwwit	blauwwitter	blauwwitst
verbogen	blauwwitte	blauwwittere	blauwwitste
partitief	blauwwits	blauwwitters	-

Bijvoeglijk naamwoord

blauwwit

1. (kleur) wit met een blauwe zweem, dat vaak als "koud" wordt ervaren

   • Op weg naar Doğubeyazit herkende ik opeens de Ararat, in een blauwwit waas tekenden zich de contouren af van zijn besneeuwde top. 
   • Er was daar een lege koudheid van grijs ijzer en steen onder cru licht: drie trillende gasvlammen, blauwwit, langs de muur. 
   • Gerrits lippen werden blauwwit van kwaadheid, en hij zoû ze haast besmet en Ontheiligd hebben met een vloek. 

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	blauwwit	-
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

het blauwwit o

1. (kleur) wit met een zweem blauw

   • Dwars door de kringen heen wiebelen de huidskleur van de handen en het blauwwit van het aardewerk tegen een achtergrond van modderige grijzen. 

Gangbaarheid

• Het woord 'blauwwit' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "blauwwit" herkend door:

84 %	van de Nederlanders;
88 %	van de Vlamingen.