• av·ver·ge
  • Samenstelling van het Noorse bijwoord av en het Noorse werkwoord verge
Naar frequentie 22363
vervoeging
onbepaalde wijs avverge
tegenwoordige tijd avverger
verleden tijd avverga
avverget
voltooid
deelwoord
avverga
avverget
onvoltooid
deelwoord
avvergende
lijdende vorm avverges
gebiedende wijs avverg
vervoegingsklasse Klasse 1 zwak
opmerking

avverge

  1. overgankelijk afweren, afwenden (van ongeluk), verijdelen, voorkomen
    «Brasil sender våpen for å avverge opptøyer i Haiti.»
    Brazilië stuurt wapens om onlusten in Haïti af te weren.
  • avverge et angrep
een aanval afweren
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   avverge     avvergen     avverger     avvergene  
genitief   avverges     avvergens     avvergers     avvergenes  

avverge, m

  1. (psychologie), (sociologie) afweer