anklage

Noors

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / ˈɑnklɑːgə /

Woordafbreking

• an·kla·ge

Woordherkomst en -opbouw

• Afkomstig uit het Nederduits
• Werkwoord: afleiding van het Noorse werkwoord klage met het voorvoegsel an-
• Zelfstandig naamwoord: afleiding van het Noorse zelfstandige naamwoord klage met het voorvoegsel an-

Naar frequentie	7277

vervoeging
onbepaalde wijs	anklage	anklage
tegenwoordige tijd	anklager	anklager
verleden tijd	anklaget anklaga	anklagde
voltooid deelwoord	anklaget anklaga	anklagd
onvoltooid deelwoord	anklagende	anklagende
lijdende vorm	anklages	anklages
gebiedende wijs	anklag	anklag
vervoegingsklasse	Klasse 1 zwak	Klasse 3 zwak
opmerking	optioneel	optioneel

Werkwoord

anklage

1. overgankelijk, (juridisch) aanklagen
2. overgankelijk beschuldigen

Synoniemen

• [1]: tiltale
• [1-2]: beskylde
• [2]: bebreide
• Nynorsk: tiltale

	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	anklage	anklagen	anklager	anklagene
genitief	anklages	anklagens	anklagers	anklagenes

Zelfstandig naamwoord

anklage, m

1. (juridisch) aanklacht, tenlastelegging, telastlegging
2. beschuldiging

Synoniemen

• [1]: tiltale
• [1-2]: beskyldning
• [2]: bebreidelse
• [2]: kritikk

Opmerkingen

• Nynorsk: klagemål