afkronkelen/vervoeging

vervoeging van de bedrijvende vorm van afkronkelen
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		afkronkelen			af te kronkelen
	toekomend		zullen afkronkelen af zullen kronkelen			te zullen afkronkelen af te zullen kronkelen
voltooid	tegenwoordig		zijn afgekronkeld			te zijn afgekronkeld
	toekomend		afgekronkeld zullen zijn			afgekronkeld te zullen zijn
	onvoltooid deelwoord		voltooid deelwoord			gebiedende wijs		aanvoegende wijs
	afkronkelend		afgekronkeld			ev. kronkel af	mv. verouderd kronkelt af	kronkele af (bijzin) afkronkele
aantonende wijs	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
hoofdzin	ik	jij, je	u	gij, ge	hij, zij, het	wij, we	jullie	zij, ze
tegenwoordig (o.t.t.)	kronkel af	kronkelt af	kronkelt af	kronkelt af	kronkelt af	kronkelen af	kronkelen af	kronkelen af
verleden (o.v.t.)	kronkelde af	kronkelde af	kronkelde af	kronkelde af	kronkelde af	kronkelden af	kronkelden af	kronkelden af
toekomend (o.t.t.t.)	zal afkronkelen	zult/zal afkronkelen	zult/zal afkronkelen	zult afkronkelen	zal afkronkelen	zullen afkronkelen	zullen afkronkelen	zullen afkronkelen
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou afkronkelen	zou afkronkelen	zou(dt) afkronkelen	zoudt afkronkelen	zou afkronkelen	zouden afkronkelen	zouden afkronkelen	zouden afkronkelen
bijzin	.. dat ik	.. dat jij, je	.. dat u	.. dat gij	.. dat hij, zij, het	.. dat wij	.. dat jullie	.. dat zij
tegenwoordig (o.t.t.)	afkronkel	afkronkelt	afkronkelt	afkronkelt	afkronkelt	afkronkelen	afkronkelen	afkronkelen
verleden (o.v.t.)	afkronkelde	afkronkelde	afkronkelde	afkronkelde	afkronkelde	afkronkelden	afkronkelden	afkronkelden
toekomend (o.t.t.t.)	zal afkronkelen af zal kronkelen	zult/zal afkronkelen af zult/zal kronkelen	zult/zal afkronkelen af zult/zal kronkelen	zult afkronkelen af zult kronkelen	zal afkronkelen af zal kronkelen	zullen afkronkelen af zullen kronkelen	zullen afkronkelen af zullen kronkelen	zullen afkronkelen af zullen kronkelen
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou afkronkelen af zou kronkelen	zou afkronkelen af zou kronkelen	zou(dt) afkronkelen af zou(dt) kronkelen	zoudt afkronkelen af zoudt kronkelen	zou afkronkelen af zou kronkelen	zouden afkronkelen af zouden kronkelen	zouden afkronkelen af zouden kronkelen	zouden afkronkelen af zouden kronkelen
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	ben afgekronkeld	bent afgekronkeld	bent/is afgekronkeld	zijt afgekronkeld	is afgekronkeld	zijn afgekronkeld	zijn afgekronkeld	zijn afgekronkeld
verleden (v.v.t.)	was afgekronkeld	was afgekronkeld	was afgekronkeld	waart afgekronkeld	was afgekronkeld	waren afgekronkeld	waren afgekronkeld	waren afgekronkeld
toekomend (v.t.t.t.)	zal afgekronkeld zijn	zal/zult afgekronkeld zijn	zult/zal afgekronkeld zijn	zult afgekronkeld zijn	zal afgekronkeld zijn	zullen afgekronkeld zijn	zullen afgekronkeld zijn	zullen afgekronkeld zijn
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou afgekronkeld zijn	zou afgekronkeld zijn	zou/zoudt afgekronkeld zijn	zoudt afgekronkeld zijn	zou afgekronkeld zijn	zouden afgekronkeld zijn	zouden afgekronkeld zijn	zouden afgekronkeld zijn