• ab·bed
Naar frequentie 16705
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   abbed     abbeden     abbeder     abbederne  
genitief   abbeds     abbedens     abbeders     abbedernes  

abbed, g

  1. (religie) abt
    «Arnold af Lübeck var den første abbed i Johannesklostret i Lübeck, grundlagt 1177.»
    Arnold van Lübeck was de eerste abt van het Johannisklooster in Lübeck, gesticht in 1177.


  • ab·bed
Naar frequentie 37059
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   abbed     abbeden     abbeder     abbedene  
genitief   abbeds     abbedens     abbeders     abbedenes  

abbed, m

  1. (religie) abt
    «Et kloster som ledes av en abbed eller abbedisse, kalles abbedi.»
    Een klooster dat door een abt of abdis geleid wordt, wordt een abdij genoemd.


  • ab·bed
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   abbed     abbeden     abbedar     abbedane  

abbed, m

  1. (religie) abt
    «Ein abbed er forstandar (leiar) i eit munkekloster.»
    Een abt is de bestuurder (leider) in een monnikenklooster.