aanlijken/vervoeging

vervoeging van de bedrijvende vorm van aanlijken
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		aanlijken			aan te lijken
	toekomend		zullen aanlijken aan zullen lijken			te zullen aanlijken aan te zullen lijken
voltooid	tegenwoordig		hebben aangelijkt/ aangeleken			te hebben aangelijkt/ aangeleken
	toekomend		aangelijkt/ aangeleken zullen hebben			aangelijkt/ aangeleken te zullen hebben
	onvoltooid deelwoord		voltooid deelwoord			gebiedende wijs		aanvoegende wijs
	aanlijkend		aangelijkt/ aangeleken			ev. lijk aan	mv. verouderd lijkt aan	lijke aan (bijzin) aanlijke
aantonende wijs	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
hoofdzin	ik	jij, je	u	gij, ge	hij, zij, het	wij, we	jullie	zij, ze
tegenwoordig (o.t.t.)	lijk aan	lijkt aan	lijkt aan	lijkt aan	lijkt aan	lijken aan	lijken aan	lijken aan
verleden (o.v.t.)	lijkte aan/ leek aan	lijkte aan/ leek aan	lijkte aan/ leek aan	lijkte aan/ leek aan	lijkte aan/ leek aan	lijkten aan/ leken aan	lijkten aan/ leken aan	lijkten aan/ leken aan
toekomend (o.t.t.t.)	zal aanlijken	zult/zal aanlijken	zult/zal aanlijken	zult aanlijken	zal aanlijken	zullen aanlijken	zullen aanlijken	zullen aanlijken
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou aanlijken	zou aanlijken	zou(dt) aanlijken	zoudt aanlijken	zou aanlijken	zouden aanlijken	zouden aanlijken	zouden aanlijken
bijzin	.. dat ik	.. dat jij, je	.. dat u	.. dat gij	.. dat hij, zij, het	.. dat wij	.. dat jullie	.. dat zij
tegenwoordig (o.t.t.)	aanlijk	aanlijkt	aanlijkt	aanlijkt	aanlijkt	aanlijken	aanlijken	aanlijken
verleden (o.v.t.)	aanlijkte/ aanleek	aanlijkte/ aanleek	aanlijkte/ aanleek	aanlijkte/ aanleek	aanlijkte/ aanleek	aanlijkten/ aanleken	aanlijkten/ aanleken	aanlijkten/ aanleken
toekomend (o.t.t.t.)	zal aanlijken aan zal lijken	zult/zal aanlijken aan zult/zal lijken	zult/zal aanlijken aan zult/zal lijken	zult aanlijken aan zult lijken	zal aanlijken aan zal lijken	zullen aanlijken aan zullen lijken	zullen aanlijken aan zullen lijken	zullen aanlijken aan zullen lijken
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou aanlijken aan zou lijken	zou aanlijken aan zou lijken	zou(dt) aanlijken aan zou(dt) lijken	zoudt aanlijken aan zoudt lijken	zou aanlijken aan zou lijken	zouden aanlijken aan zouden lijken	zouden aanlijken aan zouden lijken	zouden aanlijken aan zouden lijken
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	heb aangelijkt/ aangeleken	hebt aangelijkt/ aangeleken	hebt/heeft aangelijkt/ aangeleken	hebt aangelijkt/ aangeleken	heeft aangelijkt/ aangeleken	hebben aangelijkt/ aangeleken	hebben aangelijkt/ aangeleken	hebben aangelijkt/ aangeleken
verleden (v.v.t.)	had aangelijkt/ aangeleken	had aangelijkt/ aangeleken	had aangelijkt/ aangeleken	hadt aangelijkt/ aangeleken	had aangelijkt/ aangeleken	hadden aangelijkt/ aangeleken	hadden aangelijkt/ aangeleken	hadden aangelijkt/ aangeleken
toekomend (v.t.t.t.)	zal aangelijkt/ aangeleken hebben	zal/zult aangelijkt/ aangeleken hebben	zult/zal aangelijkt/ aangeleken hebben	zult aangelijkt/ aangeleken hebben	zal aangelijkt/ aangeleken hebben	zullen aangelijkt/ aangeleken hebben	zullen aangelijkt/ aangeleken hebben	zullen aangelijkt/ aangeleken hebben
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou aangelijkt/ aangeleken hebben	zou aangelijkt/ aangeleken hebben	zou/zoudt aangelijkt/ aangeleken hebben	zoudt aangelijkt/ aangeleken hebben	zou aangelijkt/ aangeleken hebben	zouden aangelijkt/ aangeleken hebben	zouden aangelijkt/ aangeleken hebben	zouden aangelijkt/ aangeleken hebben