Latijn

Uitspraak
  • IPA: /ɔ.ˈlym.pɪ.ja/
Woordafbreking
  • O·lym·pi·a
Woordherkomst en -opbouw
  • De naam van de stad is ontleend aan het Griekse Ὀλυμπία. De naam van de Spelen is een verkorting van de woordgroep Olympia [certamina] "Olympische wedstrijden"; ook het Grieks kende de uitdrukking τὰ Ὀλύμπια als verkorting van τὰ Ὀλύμπια ἱερά "de Olympische rituelen/spelen".

Eigennaam

Ŏlympĭa v

  1. (toponiem) Olympia, een stad in de Griekse landstreek Elis
    «Haec conuenerunt, conscriptaque biennio post Olympiae ab Aetolis, in Capitolio ab Romanis, ut testata sacratis monumentis essent sunt posita.[1]»
    Deze zaken werden overeengekomen, en twee jaar later door de Etoliërs te Olympia, door de Romeinen op de Capitool vastgelegd, om - door deze gewijde monumenten van bewijskracht voorzien - neergelegd te worden.
Verbuiging

Eigennaam

Ŏlympĭa o mv

  1. (religie), (sport) Olympische Spelen
    «Sicut fortis equus, spatio qui saepe supremo
    Vicit Olympia, nunc senio confectus quiescit.[2]»
    Zoals het sterke paard, dat dikwijls in de laatste ronde de overwinning
    behaalde op de Olympische Spelen, rust hij nu, geveld door de ouderdom.
Verbuiging
Uitdrukkingen en gezegden
  • Olympia vincere
    • winnen op de Olympische Spelen
  • ad Olympia proficisci
    • vertrekken naar de Olympische Spelen

Verwijzingen

  1. Livius, Historia Romana 26, 24, 14.
  2. Ennius, geciteerd in Cicero, De senectute 5, 14.