øye
- øye
- Afkomstig van het Oudnoorse woord auga.
Naar frequentie | 960 |
---|
vervoeging | |
---|---|
onbepaalde wijs | øye |
tegenwoordige tijd | øyer |
verleden tijd | øyde |
voltooid deelwoord |
øyd |
onvoltooid deelwoord |
øyende |
lijdende vorm | øyes |
gebiedende wijs | øy |
vervoegingsklasse | Klasse 3 zwak |
opmerking |
øye
- onovergankelijk boren (van kleine gaten)
enkelvoud | meervoud | |||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | øye | øyet | øyne øyer |
øya øyene øynene |
genitief | øyes | øyets | øyers øynes |
øyas øyenes øynenes |
øye o
- (anatomie) oog
- «Øyet hos fuglene har i motsetning til øyet hos pattedyr ikke en rund form, men en konkav.»
- Het oog van vogels is in tegenstelling tot het oog van zoogdieren niet van ronde maar van concave vorm.
- «Øyet hos fuglene har i motsetning til øyet hos pattedyr ikke en rund form, men en konkav.»
- gat, kram, lus, oog (een kleine opening)
...øye...
|
øye
|
- øye
vervoeging | |
---|---|
onbepaalde wijs | øye øya |
tegenwoordige tijd | øyar |
verleden tijd | øya |
voltooid deelwoord |
øya |
onvoltooid deelwoord |
øyande |
lijdende vorm | øyast (bijvorm): øyas |
gebiedende wijs | øy øye øya |
vervoegingsklasse | Klasse 1 zwak |
opmerking |
øye
- overgankelijk jammeren, klagen
- «Dei øya og gret.»
- Ze jammerden en huilden.
- «Dei øya og gret.»