zinnen

Nederlands

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
zinnen /'zɪnə(n)/	zon zɔn	gezonnen ɣə'zɔnə(n)
1. klasse 3	volledig

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
zinnen /'zɪnə(n)/	zinde /'zɪndə/	gezind /ɣə'zɪnt/
2. zwak -d	volledig

Uitspraak

• Geluid:  zinnen    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈzɪnə(n) / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

• zin·nen

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Duits, in de betekenis van ‘peinzen over’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1480
• Van het Middelnederlandse sinnen, verdere etymologie onzeker; mogelijk uit het Middelhoogduits, of afgeleid van zin.

Werkwoord

zinnen

1. inergatief de gedachten ergens over laten gaan

   • Hij zon op wraak. 

2. onpersoonlijk in de smaak vallen

   • Dat zinde hem helemaal niet. 

Hyponiemen

• bezinnen, ontzinnen, verzinnen

Vertalingen

    1. de gedachten ergens over laten gaan   

Engels: ponder (en), consider (en)

    2. in de smaak vallen   

Engels: please (en), suit (en)

Zelfstandig naamwoord

de zinnen mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord zin

Gangbaarheid

• Het woord zinnen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "zinnen" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.