wegkant

Nederlands

1. Militairen in de wegkant.

Uitspraak

• Geluid:  wegkant    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈwɛxkɑnt / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

• weg·kant

Woordherkomst en -opbouw

• samenstelling van  weg zn  en  kant zn 

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	wegkant	wegkanten
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

de wegkant m

1. de grond vlak naast een weg

   • De tijden dat met gif de wegkant rein werd gehouden, liggen ver achter ons. Vandaag de dag krijgt de natuur vrij spel en komen alleen zeis en maaier eraan te pas om het zicht vrij te houden. Met het maaisel is het wel oppassen geblazen.  

2. de naar de weg gerichte zijde van een gebouw

   • Maar sinds er matglas aan de wegkant is aangebracht is dat al een stuk minder. En ja, als het spel tijdens de gymlessen op het veld naast de school wordt stilgelegd voor instructies, kan het gebeuren dat de leraar even niet te verstaan is. "Maar over het geheel genomen valt er wel mee te leven."  

Synoniemen

• [1] berm, talud

Vertalingen

    1. de grond vlak naast een weg   

Duits: Wegrand (de) m

Gangbaarheid

• Het woord wegkant staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "wegkant" herkend door:

86 %	van de Nederlanders;
83 %	van de Vlamingen.