vigilante

Nederlands

[A] zn: van Engels vigilante ^[1]
[B] zn: van Frans vigilante (in Brussel), in de betekenis van ‘huurrijtuig’ voor het eerst aangetroffen in 1843; een voor de hand liggende verklaring voor de naam is dat bij deze rijtuigen, in tegenstelling tot privé of afgehuurde rijtuigen, de koetsiers alert waren op mogelijke klanten; Van Dale Etymologisch woordenboek suggereert echter dat het verwijst naar de veiligheid van de rijtuigen zelf ^[2] ^[1] ^[3]
[C] bn: vigilant bn met de uitgang -e

[A] de vigilante m

particulier die probeert de samenleving te beschermen door tegen misdadigers op te treden

[B] de vigilante v / m

vierpersoons gesloten huurrijtuig, dat in de 19e eeuw als taxi op standplaatsen in steden was te vinden

[C] vigilante

Het woord vigilante staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

66 %	van de Nederlanders;
70 %	van de Vlamingen.^[4]

vigilante

een of meer particulieren die eigenmachtig tegen misdadigers optreden
1. (letterkunde) (filmkunst) stripheld met uitzonderlijke gaven die de misdaad bestrijdt