vertrekken

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  vertrekken    (hulp, bestand)
• IPA: / vərˈtrɛkə(n) / (3 lettergrepen)

Woordafbreking

• ver·trek·ken

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘weggaan’ voor het eerst aangetroffen in 1287
• afgeleid van trekken met het voorvoegsel ver-

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
vertrekken	vertrok	vertrokken
klasse 3	volledig

Werkwoord

vertrekken

1. ergatief weggaan.

   • We waren de dag daarvoor vertrokken. 

   ▸ Maar de slang maakte geen aanstalten om te vertrekken.

2. ergatief van gelaatstrekken van uitdrukking veranderen

   • Zijn gezicht vertrok van woede. 

3. stoppen met het vervullen van een functie

   ▸ De meeste mensen zijn vriendelijk in hun oordeel over u. En toch draait uw maag zich half om als u uw vertrekkende directeur mag toespreken of de familie met een tafelspeech mag onderhouden op de bruiloft van uw dochter.

Antoniemen

• aankomen

Vertalingen

    1. weggaan   

Afrikaans: vertrek (af) Duits: fortgehen (de), weggehen (de) Engels: leave (en), depart (en)

Frans: partir (fr) Noors: fortrekke (no) Spaans: salir (es), irse (es), marcharse (es), zarpar (es)

Zelfstandig naamwoord

de vertrekken mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord vertrek

Gangbaarheid

• Het woord vertrekken staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "vertrekken" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.