vante
- van·te
- Zelfstandig naamwoord: afkomstig van het Oudnoorse werkwoord vǫttr
Naar frequentie | 35576 |
---|
- bepaalde vorm enkelvoud van de stellende trap van vant
vante, mv
- onbepaalde en bepaalde vorm meervoud van de stellende trap van vant
enkelvoud | meervoud | |||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | vante | vanten | vanter | vanterne |
genitief | vantes | vantens | vanters | vanternes |
vante g
- vante in: Det Danske Sprog- og LitteraturselskabDen Dankse Ordbog op website:ordnet.dk
- van·te
- Werkwoord: afkomstig van het Oudnoorse werkwoord vanta
- Zelfstandig naamwoord: verwant met de Noorse woorden vant en vott
Naar frequentie | 63045 |
---|
vervoeging | |
---|---|
onbepaalde wijs | vante |
tegenwoordige tijd | vante |
verleden tijd | vanta vantet |
voltooid deelwoord |
vanta vantet |
onvoltooid deelwoord |
vantende |
lijdende vorm | vantes |
gebiedende wijs | vant |
vervoegingsklasse | Klasse 1 zwak |
opmerking |
vante
enkelvoud | meervoud | |||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | vante | vanten | vanter | vantene |
genitief | vantes | vantens | vanters | vantenes |
vante
- et par vanter
een paar handschoenen
- van·te
- Werkwoord: afkomstig van het Oudnoorse werkwoord vanta
- Zelfstandig naamwoord: verwant met de Nynorske woorden vant en vott
vervoeging | |
---|---|
onbepaalde wijs | vante vanta |
tegenwoordige tijd | vante |
verleden tijd | vanta |
voltooid deelwoord |
vanta |
onvoltooid deelwoord |
vantande |
lijdende vorm | vantast |
gebiedende wijs | vant vanta vante |
vervoegingsklasse | Klasse 1 zwak |
opmerking |
vante
enkelvoud | meervoud | |||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | vante | vanten | vantar | vantane |
vante