undecimus

Latijn

Rangtelwoord (lat)
0
1	11	10	100	103
2 2	12	20	200	106
3	13	30	300	109
4	14	40	400	1012
5	15	50	500	1015
6	16	60	600	1018
7	17	70	700	1021
8	18	80	800	1024
9	19	90	900	1027

Rangtelwoord

ūndĕcĭmus

1. elfde

Verbuiging

	enkelvoud			meervoud
	mannelijk	vrouwelijk	onzijdig	mannelijk	vrouwelijk	onzijdig
nominatief	ŭndĕcĭmus	ŭndĕcĭma	ŭndĕcĭmum	ŭndĕcĭmī	ŭndĕcĭmae	ŭndĕcĭma
genitief	ŭndĕcĭmī	ŭndĕcĭmae	ŭndĕcĭmī	ŭndĕcĭmōrum	ŭndĕcĭmārum	ŭndĕcĭmōrum
datief	ŭndĕcĭmō	ŭndĕcĭmae	ŭndĕcĭmō	ŭndĕcĭmīs	ŭndĕcĭmīs	ŭndĕcĭmīs
accusatief	ŭndĕcĭmum	ŭndĕcĭmam	ŭndĕcĭmum	ŭndĕcĭmōs	ŭndĕcĭmās	ŭndĕcĭma
ablatief	ŭndĕcĭmō	ŭndĕcĭmā	ŭndĕcĭmō	ŭndĕcĭmīs	ŭndĕcĭmīs	ŭndĕcĭmīs
vocatief	ŭndĕcĭme	ŭndĕcĭma	ŭndĕcĭmum	ŭndĕcĭmī	ŭndĕcĭmae	ŭndĕcĭma
Vergrotende trap (comparatief) (nom. m. enk.): ŭndĕcĭmior
Overtreffende trap (superlatief) (nom. m. enk.): ŭndĕcĭmissimus