toehoorder

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  toehoorder    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• toe·hoor·der

Woordherkomst en -opbouw

• Naamwoord van handeling van toehoren met het achtervoegsel -der

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	toehoorder	toehoorders
verkleinwoord	toehoordertje	toehoordertjes

Zelfstandig naamwoord

de toehoorder m

1. (communicatie) iemand die luistert naar wat gezegd of gespeeld wordt maar niet actief meedoet

   • Hij was alleen maar als toehoorder bij de vergadering aanwezig, hij had geen spreekrecht en ook geen stemrecht. 
   • Er waren 700 toehoorders aanwezig tijdens het openluchtoptreden van de popmuzikant. 

Synoniemen

1. publiek, luisteraar

Afgeleide begrippen

• toehoorderes

Vertalingen

    1.   

Engels: listener (en)

Gangbaarheid

• Het woord toehoorder staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "toehoorder" herkend door:

93 %	van de Nederlanders;
93 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.