• su·per·fe·cun·da·tie
  • afgeleid van fecundatie ("bevruchting") met het voorvoegsel super- dat aangeeft dat het gaat om een bevruchting bovenop een eerdere bevruchting
enkelvoud meervoud
naamwoord superfecundatie superfecundaties
verkleinwoord - -

het superfecundatieo

  1. (medisch) een dubbele zwangerschap, waarbij twee eitjes op verschillende momenten in eenzelfde ovulatieperiode bevrucht worden