snakk
- snakk
- Afkomstig van het Nederduitse woord snack (= praat).
Naar frequentie | 581 |
---|
snakk
- gebiedende wijs van snakke
m | enkelvoud | meervoud | ||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | snakk | snakken | snakker | snakkene |
genitief | snakks | snakkens | snakkers | snakkenes |
o | enkelvoud | meervoud | ||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | snakk | snakket | snakk | snakka snakkene |
genitief | snakks | snakkets | snakks | snakkas snakkenes |
|
|
- [1]: komme i snakk med en
met iemand aan de praat raken
- snakk
- Afkomstig van het Nederduitse woord snack (= praat).
snakk
- gebiedende wijs van snakke
enkelvoud | meervoud | |||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | snakk | snakket | snakk | snakka bijvorm: snakki |
snakk o
|
|
- [1]: komme i snakk med ein
met iemand aan de praat raken