snakka
- snak·ka
- Bijvoeglijk gebruik van het voltooid deelwoord van het Noorse werkwoord snakke.
Naar frequentie | 14823 |
---|
stellend | vergrotend | overtreffend | ||
---|---|---|---|---|
onbepaald (sterk) |
m/v enkelvoud | snakka | ||
o enkelvoud | snakka | |||
meervoud | snakka | |||
bepaald (zwak) |
enkelvoud en meervoud |
snakka |
snakka
snakka
- [1-2]: snakket
snakka, mv
- bepaalde vorm nominatief meervoud van snakk
- snak·ka
- Bijvoeglijk gebruik van het voltooid deelwoord van het Nynorske werkwoord snakke.
stellend | vergrotend | overtreffend | ||
---|---|---|---|---|
onbepaald (sterk) |
m/v enkelvoud | snakka | ||
o enkelvoud | snakka | |||
meervoud | snakka | |||
bepaald (zwak) |
enkelvoud en meervoud |
snakka |
snakka
snakka
- onbepaalde wijs, tweede vorm naast snakke, zie aldaar
snakka
snakka
- gebiedende wijs van snakka
snakka
snakka
- gebiedende wijs van snakke
snakka,
- bepaalde vorm nominatief meervoud van snakk