snakket

Deens

Woordafbreking

• snak·ket

Werkwoord

snakket

1. voltooid deelwoord van snakke

Noors

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / ˈsnɑkət /

Woordafbreking

• snak·ket

Woordherkomst en -opbouw

• Afkomstig van het Noorse bijvoeglijke naamwoord snakke.

Naar frequentie	366

		stellend	vergrotend	overtreffend
onbepaald (sterk)	m/v enkelvoud	snakket
	o enkelvoud	snakket
	meervoud	snakkede snakkete
bepaald (zwak)	enkelvoud en meervoud	snakkede snakkete

Bijvoeglijk naamwoord

snakket

1. gepraat, gesproken, gezegd

Schrijfwijzen

• snakka

Werkwoord

snakket

1. verleden tijd van snakke
2. voltooid deelwoord van snakke

Schrijfwijzen

• [1-2]: snakka

Zelfstandig naamwoord

snakket, o

1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van snakk

Schrijfwijzen

• snakken, m

Nynorsk

Woordafbreking

• snak·ket

Zelfstandig naamwoord

snakket, o

1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van snakk