sacramentum
- sa·crā·men·tum
- Afgeleid van sacrāre.
sacrāmentum o
- waarborgsom
- claim (in een proces)
- eed
- (postklassiek) militaire dienst
- (kerkelijk) religieus geheim, sacrament
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
nominatief | sacrāmentum | sacrāmenta |
genitief | sacrāmentī | sacrāmentōrum |
datief | sacrāmentō | sacrāmentīs |
accusatief | sacrāmentum | sacrāmenta |
vocatief | sacrāmentum | sacrāmenta |
ablatief | sacrāmentō | sacrāmentīs |