rex
rēx (genitief rēgis) m
- koning, heerser.
- «Rēx filiī suīque in rēgiā pulchrā habitant.»
- De koning en zijn zonen wonen in een mooi paleis.
- «Rēx filiī suīque in rēgiā pulchrā habitant.»
- a Deo rex, a rege lex
- van God de koning, van de koning de wet
- de minimis non curat praetor rex
- triviale zaken zijn niet de zorg van de koning
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
nominatief | rēx | rēgēs |
genitief | rēgis | rēgum |
datief | rēgī | rēgibus |
accusatief | rēgem | rēgēs |
vocatief | rēx | rēgēs |
ablatief | rēge | rēgibus |