revolte

Nederlands

1. De revolte in Gent, november 1789 .

Uitspraak

• Geluid:  revolte    (hulp, bestand)
• IPA: / reˈvɔltə / (3 lettergrepen)

Woordafbreking

• re·vol·te

Woordherkomst en -opbouw

• van Frans révolte, cognaat met Engels revolt en Duits Revolte

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	revolte	revolten revoltes
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

de revolte v

1. openlijk verzet tegen mensen die de baas zijn

   • De grote Curaçaose revolte op 30 mei 1969 trok niet alleen diepe sporen in de Curaçaose maatschappij, maar had ook directe gevolgen voor Aruba. 

Synoniemen

• muiterij, opstand, oproer

Gangbaarheid

• Het woord revolte staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "revolte" herkend door:

74 %	van de Nederlanders;
89 %	van de Vlamingen.

Noors

Zelfstandig naamwoord

revolte

1. verouderde spelling of vorm van revolt tot 2005

(verouderd) onbepaalde vorm nominatief enkelvoud, mannelijk

Nynorsk

Zelfstandig naamwoord

revolte

1. verouderde spelling of vorm van revolt tot 2005

(verouderd) onbepaalde vorm nominatief enkelvoud, mannelijk