reveleren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  reveleren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• re·ve·le·ren

Woordherkomst en -opbouw

• uit het Frans

Werkwoord

reveleren

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
reveleren	reveleerde	gereveleerd
zwak -d	volledig

1. bekend maken, zichtbaar worden

   • Maandag, op 23 april, komt het einde van de wereld, betoogt Meade, op basis van onweerlegbare aanwijzingen uit de Bijbel. Nu ja, onweerlegbaar. Op basis van dezelfde argumenten heeft hij ons ook al eens gewaarschuwd voor 23 september 2017. Toen zou de roemruchte tiende planeet van ons zonnestelsel, waar wetenschappers inderdaad intrigerende aanwijzingen voor hebben, zichzelf reveleren. En in één moeite botsen met de aarde. Toen dat niet gebeurde, verschoof Meade zijn voorspelling naar oktober. En dan november.  
   • De teksten in een aan het onderwerp eigen Vlaams, reveleren een navrante kreet vol heimwee over een onbestaand verleden, toen de zon haar glanzen uitklaterde, het Alleluia van Pasen in al de harten hoogschalmeide, de Pinksterliefde met Sinksen roodfonkelde.  
   • De Brakke Hond zal in het lentenummer in de vorm van katte[!]belletjes uit Vlaanderen en Nederland reacties op Paul van Ostaijen - honderd in februari - publiceren. In het winternummer preludeert Frank Hellemans hier alvast op met een serieus artikel over hem en Theo van Doesburg. 'Simultaneïsme, reveleren, finaliter' - het is even doorbijten.  

Synoniemen

• verkondigen, ontsluieren, uiten, manifesteren, openbaren, onthullen, ontbloten

Vertalingen

    1. bekend maken, zichtbaar worden   

Engels: disclose (en), admit (en), reveal (en)

Gangbaarheid

• Het woord reveleren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "reveleren" herkend door:

73 %	van de Nederlanders;
84 %	van de Vlamingen.