ontbloten

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  ontbloten    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• ont·blo·ten

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van bloot met het voorvoegsel ont-.

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
ontbloten	ontblootte	ontbloot
zwak -t	volledig

Werkwoord

ontbloten

1. overgankelijk de bedekking van iets wegnemen, gewoonlijk een lichaamsdeel

   • Op verzoek van de arts ontblootte hij zijn bovenlijf. 

Vertalingen

    1. de bedekking van iets wegnemen, gewoonlijk een lichaamsdeel   

Duits: blecken (de), entblößen (de)

Pennsylvania-Duits: blecke (pdc), blicke (pdc)

Gangbaarheid

• Het woord ontbloten staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "ontbloten" herkend door:

98 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.