rechtvaardigingsgrond

  • recht·vaar·di·gings·grond
enkelvoud meervoud
naamwoord rechtvaardigingsgrond rechtvaardigingsgronden
verkleinwoord (rechtvaardigingsgrondje) (rechtvaardigingsgrondjes)

de rechtvaardigingsgrondm

  1. (juridisch) die omstandigheid waardoor het strafbaar feit zijn wederrechtelijk karakter verliest, dus niet langer in strijd is met de wet
    • De rechtvaardigingsgrond rechtvaardigt als het ware het misdrijf omdat hij als gevolg heeft dat in andere omstandigheden onaanvaardbaar gedrag nu wel toegelaten is.