puč
Slowaaks
Zelfstandig naamwoord
puč m
- putsch, staatsgreep; een (geweldadige) omverwerping van een legitieme regering
Afgeleide begrippen
Verwante begrippen
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Tsjechisch
Uitspraak
- IPA: /pʊtʃ/
Woordafbreking
- puč
Woordherkomst en -opbouw
- Afgeleid van het Duitse Putsch
Zelfstandig naamwoord
- putsch, staatsgreep; een (geweldadige) omverwerping van een legitieme regering
Verbuiging
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| nominatief | puč | puče |
| genitief | puče | pučů |
| datief | puči | pučům |
| accusatief | puč | puče |
| vocatief | puči | puče |
| locatief | puči | pučích |
| instrumentalis | pučem | puči |
Synoniemen
Afgeleide begrippen
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Verwijzingen
- Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
- Slovník spisovného jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
- Příruční slovník jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
Werkwoord
puč
- informeel tweede persoon enkelvoud gebiedende wijs van het imperfectieve werkwoord pučet
Werkwoord
puč
- informeel tweede persoon enkelvoud gebiedende wijs van het perfectieve werkwoord pučit