• pijn·stoor·nis
enkelvoud meervoud
naamwoord pijnstoornis -
verkleinwoord - -

de pijnstoornisv

  1. (psychologie) stoornis waarbij de patiënt acuut of chronisch lichamelijk pijn lijdt, waarvoor geen lichamelijke oorzaak te vinden is
    • Een chronische pijnstoornis.