• ont·ne·men
stamtijd
onbepaalde
wijs
verleden
tijd
voltooid
deelwoord
ontnemen
ontnam
ontnomen
klasse 4 volledig

ontnemen

  1. overgankelijk zorgen dat iemand ergens niet meer over beschikt
    • Hij liet zich zijn plezier niet ontnemen. 
     Dit dichte dennenwoud ontnam mij elke vorm van overzicht en ik voelde me vaak claustrofobisch.[1]
     Mijn stem ontneemt anderen dus ook wel eens de gelegenheid om zelf hun mening te laten horen.[1]
99 % van de Nederlanders;
100 % van de Vlamingen.[2]
  1. 1,0 1,1
    Tim Voors
    “Alleen, De Pacific Crest Trail te voet van Mexico naar Canada”, eBook: Mat-Zet bv, Soest (2018), Fontaine Uitgevers  
  2.   Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be