onteren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  onteren    (hulp, bestand)
• IPA: / ɔntˈerə(n) / (3 lettergrepen)

Woordafbreking

• ont·eren

Woordherkomst en -opbouw

• afgeleid van  eren ww  met het voorvoegsel ont-

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
onteren	onteerde	onteerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

onteren

1. overgankelijk van zijn of haar aanzien beroven

   ▸ Ook in deze romans worden reuzen bevochten, monsters dodelijk getroffen, dappere daden tegen Sarracenen verricht, ook hier klieft de dappere held op het juiste moment zijn tegenstander het lichaam van boven naar beneden, maar de lezer krijgt de indruk, dat de auteur dit alles gelèzen heeft bij voorgangers. (…) De slechtste zijn die, waarin het begrip van het ridderlijke vrijwel geheel ontbreekt en een ridderlijke stof wordt behandeld met dorperlijke opvattingen, die het ridderwezen onteren en neerhalen.

2. overgankelijk (pregnant) (seksualiteit) (verouderd) dwingen tot geslachtsgemeenschap buiten het huwelijk (gezegd van vrouwen)

   ▸ En er kwamen Babyloniers tot haar om liefdesgemeenschap met haar te hebben; zij onteerden haar met hun ontucht, en toen zij door hen onteerd was, keerde zij zich van hen af.

Afgeleide begrippen

• ontering

Vertalingen

    1. van zijn of haar eer beroven   

Duits: entehren (de) Engels: dishonour (en)

Frans: déshonorer (fr) Spaans: desprestigiar (es), deshonrar (es)

Gangbaarheid

• Het woord onteren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "onteren" herkend door:

97 %	van de Nederlanders;
93 %	van de Vlamingen.