mondig

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  mondig    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• mon·dig

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘niet meer onder voogd, zelfstandig kunnende beslissen’ voor het eerst aangetroffen in 1276
• afgeleid van mond met het achtervoegsel -ig

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	mondig	mondiger	mondigst
verbogen	mondige	mondigere	mondigste
partitief	mondigs	mondigers	-

Bijvoeglijk naamwoord

mondig

1. (juridisch) meerderjarig en toerekeningsvatbaar
2. met de mogelijkheid van zich af te bijten, sociaal weerbaar

Hyponiemen

• balmondig, volmondig

Afgeleide begrippen

• mondigheid

Antoniemen

• onmondig

Gangbaarheid

• Het woord mondig staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "mondig" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.