losgooien

Nederlands

het losgooien van duwbakken door de baldadige jeugd

Uitspraak

• Geluid:  losgooien    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• los·gooi·en

Woordherkomst en -opbouw

• samenstelling van  los  en  gooien 

Werkwoord

losgooien

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
losgooien	gooide los	losgegooid
zwak -d	volledig

1. losmaken van touwen waarmee een schip vastzit aan het land en dan vertrekken

   • Op dat moment zie ik dat Rob op onze boot veel haast maakt met voorbereidingen om te vertrekken. Robbie, die normaal gesproken 's ochtends niet in beweging te krijgen is, wil nu ineens heel snel de haven uit. Hij schreeuwt me toe dat ik terug moet komen naar onze boot. Mijn gesprekje met de vriendelijke Noor zit hem duidelijk niet lekker. Jarmund loopt met me mee en probeert een praatje met hem aan te knopen, maar Rob doet ongewoon onvriendelijk en gaat door met het losgooien van de trossen. Net voordat ik aan boord moet springen duwt Jarmund mij zijn visitekaartje in de hand.  

2. de haren losmaken en ze laten wapperen

   • Dit weekend kun je in kofferbakken neuzen, naar de nieuwste gadget- en muziektrends van SXSW kijken, maar ook je wilde haren losgooien op de snerpende gitaren van een wild whiskeyfeest in Haarlem. Leef, het is weekend!  

Synoniemen

• [1] losbinden, lossjorren

Antoniemen

• [1] vastmaken, aanmeren

Vertalingen

    1. losmaken van touwen waarmee een schip vastzit aan het land en dan vertrekken   

Engels: cast off (en)

Gangbaarheid

• Het woord losgooien staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "losgooien" herkend door:

98 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.