• kiem·wor·tel
enkelvoud meervoud
naamwoord kiemwortel kiemwortels
verkleinwoord kiemworteltje kiemworteltjes

de kiemwortelm

  1. (beschrijvende plantkunde) het eerste wortelachtige deel van een zaailing dat bij ontkieming verschijnt
    • De kiemwortel groeit bij eenzaadlobbige niet uit tot een hoofdwortel, maar sterft al snel af.[1]